ακροδώμητος

-η, -ο

αυτός που δεν έχει επιστεγαστεί με ακρόδωμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ακροδωμίζω αντί ακροδώμιστος, αναλογικά προς επίθετα που προέρχονται από περισπώμενα ρήματα. Ο τονισμός της λ. στην προπαραλήγουσα προσδίδει στο αρκτικό α- στερητική σημασία].